سنگریز
[سَ] (نف مرکب) کسی که سنگ میاندازد و سنگ می ریزد (ناظم الاطباء (||) ن مف مرکب) سنگسار (ناظم الاطباء) کسی که سنگ بر آن ریخته باشند (آنندراج) : گهی با چنان گوهر خانه خیز چو بوطالبی را کنی سنگ ریزنظامی (|| حامص مرکب) ریزش سنگ (آنندراج) : مگر چاره سازم در این سنگریز چو بیچاره از سنگ دارم گریز نظامی (از آنندراج).