سلطانیه
[سُ نی یَ] (اِخ) نام یکی از دهستانهای بخش حومهء شهرستان زنجان و طرفین راه آهن و شوسهء زنجان به قزوین واقع و هوای آن سردسیر است چمن بزرگ آن که فعلا چندان اهمیتی ندارد و در ازمنهء قدیم مهم و مشهور بوده است قصبهء سلطانیه که دارای آثار ابنیهء باستانی است مرکز این دهستان است این دهستان از 34 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل و جمع نفوس آن در حدود 20 هزارتن است قراء مهم آن بشرح زیر است: سلطانیه، گزلدره، بوئین، خیرآباد، قره بلاغ، سرخه دیزج قلعه، ساریجلو، یوسف آباد، ترکانده، سنبل آباد قصبهء مرکزی دهستان سلطانیه بخش مرکزی شهرستان زنجان است و دارای 4250 تن سکنه است آب آن از قنات و رودخانهء محلی تأمین میشود محصول آن غلات و بنشن است آثار باستانی مطابق دفتر اداره باستانشناسی بشرح زیر است : -1 مقبرهء سلطان محمد خدابنده در عهد همان سلطان بین 703 و 716 ه ق بنا شده است 2- مقبرهء ملاحسن شیرازی قسمت باختری قصبه تاریخ بنا اوائل عهد صفویه ملاحسن یکی از علمای معروف در حکمت الهی بود و در زمان سلطنت شاه اسماعیل اول میزیسته 3- مقبرهء چلبی اوغلی در قسمت باختری قصبه تاریخ بناء اوایل قرن هشتم هجری و خانقاه مجاورش دارای تاریخ 733 ( است (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2.