سلحفات

[سُ لَ] (ع اِ) باخه (غیاث) (دهار) کشف ماده ج، سلاحف (مهذب الاسماء) (آنندراج) سنگ پشت و لاک پشت و باخه (ناظم الاطباء) : چون زبانی اندر آتش، چون سلحفات اندر آب چون نمایم در بیابان چون بهایم در قرن منوچهری و زهرهء سلحفات را که اهل خراسان کشف گویند خاصیتی است در این باب (ذخیرهء خوارزمشاهی) در میان آب و آتش کاین سلاحست آن سمند شیر مردان چون سلحفات و سمندر ساختند خاقانی (|| اِخ) نام صورت نهم از نوزده صورت شمالی فلکی قدما که عرب آن را نسر واقع نیز گوید و به یونانی نامش لورا (جنگ) است (مفاتیح العلوم) ابوریحان در التفهیم به این معنی کشف آورده (التفهیم ( ص 92.