سقم

[سَ / سُ / سَ قَ] (ع مص، اِمص)بیماری (غیاث) (آنندراج) (منتهی الارب) (دهار) (مهذب الاسماء) بیمار شدن (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی) (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی) : فسونگر بگفتار نیکو همی برون آرد از دردمندان سقمناصرخسرو از تف شمشیر تو در سقمند آن سه قوم چون صف اصحاب فیل در المند از الم خاقانی چون ببیند روی زرد بی سقم خیره گردد عقل جالینوس هممولوی این سخن پایان ندارد کن رجوع سوی آن روباه و شیر و سقم جوعمولوی این عجب چونست از سقم آن هلال که هزاران بدر هستش پایمالمولوی.