سریر

[سَ] (اِخ) مملکتی است میان بلاد آلان و باب الابواب و او را پادشاهی است بر سر خود و دینی و ملتی جداگانه (آنندراج) (منتهی الارب) مشرق و جنوب و حدود ارمنیه و مغرب وی حدود روم است و شمال وی ناحیت الانست و این ناحیتی با نعمت سخت بسیار است کوهیست و دشتی و نشست پادشاه آنجا به قلعه موسوم به قلعهء ملک است و او را تختی عظیم است از زر سرخ و نشست سپهسالار آن به شهری است موسوم به خندان و شهر رنجس و سقط دیگر از این ناحیت است و از این دو شهر بردهء بسیار افتد بمسلمانی (حدود العالم) کشور وسیعی است بین الان و باب الابواب و از دو راه بیش ندارد یک راه ببلاد خزر و راه دیگر ببلاد 296 ، و التفهیم ص 200 شود ،258 ،255 ،244 ، ارمنستان میرود (از معجم البلدان) رجوع به نزهه القلوب ص 243.