سرمنزل
[سَ مَ زِ] (اِ مرکب) منزل مسکن مقام (فرهنگ فارسی معین) مزیدعلیه منزل بمعنی جای فرودآمدن : طاقتی کو که به سرمنزل جانان برسم ناتوان مورم و خود کی به سلیمان برسم خاقانی سرمنزل فراغت نتوان ز دست دادن ای ساربان فروکش کین ره کران ندارد حافظ گر به سرمنزل سلمی رسی ای باد صبا چشم دارم که سلامی برسانی ز منش حافظ من به سرمنزل عنقا نه بخود بردم راه قطع این مرحله با مرغ سلیمان کردمحافظ - سرمنزل فنا؛ کنایه از دنیا جهان (فرهنگ فارسی معین).