سرکار

[سَ] (اِ مرکب) کارفرما در کاری (یادداشت مؤلف) کارفرما و صاحب اهتمام کاری (آنندراج) کارفرما (ناظم الاطباء) : و امور متعلق به قورچیان را ریش سفید سرکار مزبور که عالیجاه قورچی باشی است (تذکره الملوک چ 2 ص 7) بعد از تصدیق ریش سفید و سرکار و تجویز مشارالیه مناط اعتبار و اعتماد داشت (تذکره الملوک چ 2 ص 17 ||) عنوانی است مانند جناب و حضرت (یادداشت مؤلف) یکی از القابی که در تعظیم و تکریم شخص استعمال میکنند، خواه آن شخص حاضر باشد و یا غایب (ناظم الاطباء ||) عنوان رسمی نظامیان از ستوان تا سرهنگ (فرهنگ فارسی معین ||) به اصطلاح اهالی دفتر هندوستان معموره ای که دارای چندین ناحیه و پرگنه باشد (ناظم الاطباء) (آنندراج ||) ناظر و ناظم و مباشر و کارگزار (ناظم الاطباء) و بصورتهای زیر بکار برده شده است: سرکار آذربایجان سرکار آقایان سرکار ارباب التحاویل سرکار انتقالی سرکار اوارجه سرکار اوارجهء عراق سرکار اوارجهء فارس سرکار جمع سرکار خاصه سرکار خاصهء شریفه سرکار خالص سرکار خراسان سرکار خرج سرکار دیوان سرکار دیوانی سرکار سرخط سرکار صاحب جمع اصطبل سرکار غلامان سرکار قورچی سرکار معادن سرکار ممالک سرکار موقوفات برای تمام شواهد رجوع به تذکره الملوک شود || رئیس || حاکم || دربار پادشاهی || پیشکار|| مفتش || گماشته (ناظم الاطباء ||) کسی که اهتمام کار راجع بدو بود (مهذب الاسماء)( 1 ||) کارخانه و جائی که || تصرف ||استعمال || دانش و معرفت در آن جامه بافند (آنندراج) (ناظم الاطباء) منسج (منتهی الارب) ( 1) - غیر از معانی فوق، ناظم الاطباء سرکار را به معانی زیر نیز آورده است: ملک و مال.