اثام
[اَ] (ع مص) جزا دادن بگناه. (زوزنی). بزه شمردن بر کسی و جزا دادن بگناه. (تاج المصادر بیهقی): اثمه الله فی کذا اَثما و اثاما؛ گناهکار شمارد او را خدای در این کار. (منتهی الارب). || (اِ) پاداش بدی و گناهکار. (منتهی الارب). عقوبت. (مهذب الاسماء). عذاب. شکنجه.
درگاه به پرداخت ملت برای ووکامرس
اتصال فروشگاه شما به شبکه به پرداخت ملت برای پرداخت آنلاین سریع و مطمئن با تمامی کارتهای عضو شتاب
مشاهده جزئیات محصول
