ستا
[سَ / سُ] (اِخ) بمعنی استا است که تفسیر زند و پازند باشد و آن کتاب مغان است در احکام آتش پرستی از تصنیفات زردشت (برهان) : بزند و ستا اندرون زردهشت که بنمود هرگونه نرم و درشتفردوسی رجوع به اوستا و رجوع به مزدیسنا و معین ص 117 شود.