اتفاقی
[اِتْ تِ] (ص نسبی) ناگهانی. غیرمترقب. غیرمنتظر. || مبنی بر اتفاق و وحدت :
کسی کش خرد رهنمون است هرگز
بگیتی ره و رسم صحبت نورزد
که صحبت نفاقی است یا اتفاقی
دل مرد دانا از این هر دو لرزد
اگر خود نفاقیست جانرا بکاهد
وگر اتفاقی بهجران نیرزد.سنائی.
کسی کش خرد رهنمون است هرگز
بگیتی ره و رسم صحبت نورزد
که صحبت نفاقی است یا اتفاقی
دل مرد دانا از این هر دو لرزد
اگر خود نفاقیست جانرا بکاهد
وگر اتفاقی بهجران نیرزد.سنائی.