سبع

[سَ / سَ بَ] (اِخ) ناحیه ای است در فلسطین بین بیت المقدس و کرک بدان جهت که در آنجا هفت چاه است (معجم البلدان) (منتهی الارب) : و نزدیکی لوط جایی بود، سبع( 1) گفتندی، در آن جایگاه گرفت و از برکت ابراهیم در آن بیابان آب از چاه 1) - اصل: منیع (طبری)، فنزول السبع من ارض فلسطین (ج 1 ص 271 ) (از حاشیهء ) ( برآمد (مجمل التواریخ و القصص ص 190 مجمل التواریخ و القصص چ بهار).