سایه پرور

[یَ / یِ پَرْ وَ] (ن مف مرکب)کنایه از آسوده (انجمن آرا) کسی را گویند که پیوسته بفراغت و آسودگی برآمده باشد و محنت و مشقت نکشیده باشد (برهان ||) مفت خور (انجمن آرا) رایگان خوار (آنندراج) (برهان) کنایه از کسی که بناز و نعمت پرورش یافته و بخورد و خفت و راحت عادت کند و از زحمت بگریزد (انجمن آرا) : باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است شمشاد سایه پرور ما از که کمتر است حافظ ای خونبهای نافهء چین خار راه تو خورشید سایه پرور طرف کلاه توحافظ رجوع به سایه پرورد شود || گیاهی که آن را نان خورش کنند (برهان) نانخورش || هر چیز نازک و ظریف || طفیلی || مگسهای سر سفرهء طعام (ناظم الاطباء).