سالم

[لِ] (اِخ) ابن بدران بن علی المصری المازنی امامی ملقب به معین الدین یا معزالدین و مکنی به ابوالحسن وی عالم، فاضل و فقیه و جلیل بود و فتاوی او در باب مواریث فقه منقول است او از اساتید و مشایخ اجازهء خواجه نصیرالدین طوسی است و از قاضی نعمان مصری حدیث بسیار نقل کند از تألیفات اوست 1 - الاعتکافیه 2 - الانوار المضیئه الکاشفه الاصداف الرساله الشمسیه 3 - التحریر در فقه چنانکه خواجه بدونسبت داد و در کتاب فرائض نصریه نیز از آن نقل میکند سال وفات او مضبوط نبوده و در الذریعه آرد: بحکم بعضی از قرائن وفات او پیش از سال ششصد و شصت و یکم هجرت بوده است و اینکه بعضی از معاصران وفات او را در سال ششصد و نوزدهم هجرت نوشته اند اشتباه است، موافق آنچه در روضات از ریاض العلماء نقل شده است این سال، تاریخ ( اجازهء او به خواجه است نه سال وفات او (از ریحانه الادب ج 4 ص 51.