ابیات
[اَبْ] (ع اِ) جِ بیت. خانه ها. || فردها از شعر :
نبیند کسی نامهء پارسی
دو بیور [ ظ: نوشته ] به ابیات صد بار سی.
فردوسی.
آن ابیات امیر را سخت خوش آمد و همگان بپسندیدند و نسخت کردند. (تاریخ بیهقی). و آنرا به آیات و اخبار و ابیات و اشعار مؤکّد گردانیده شود. (کلیله و دمنه).
نبیند کسی نامهء پارسی
دو بیور [ ظ: نوشته ] به ابیات صد بار سی.
فردوسی.
آن ابیات امیر را سخت خوش آمد و همگان بپسندیدند و نسخت کردند. (تاریخ بیهقی). و آنرا به آیات و اخبار و ابیات و اشعار مؤکّد گردانیده شود. (کلیله و دمنه).