زهیر

627 م)( 1) شاعر عرب در دورهء جاهلیت و از اصحاب معلقات وی در وصف دقیق و تنسیق - [زُ هَ] (اِخ) ابن ابی سلمی ( 530 کلام متین بود و از مشهورترین شعرای عصر خود به شمار می رفت او را دیوانی است و یکی از سه شاعر متقدم عرب است و آن دو دیگر امرؤالقیس و نابغهء ذبیانی اند خلقی عالی و منزلتی بزرگ و ثروتی فراوان داشت اغلب خویشاوندانش از جمله پدر و خال و خواهر و او شاعر بودند و اشعار او در روح عرب تأثیر فراوان داشت و در نزد امراء ذبیان خصوصاً هرم بن سنان و حرث بن معروف گردیده است، زیرا « حولیات » عوف مقرب بود زهیر به تهذیب و تنقیح اشعار خود اهتمام داشت تا آنجا که قصاید وی به هر قصیده را در چهار ماه تنظیم می کرد و چهار ماه آنرا بر شعراء دیگر عرضه می داشت و بدین طریق اشعارش در غایت روانی و أ مِن ام » : جودت و با پند و موعظه آمیخته بود و از بکار بردن الفاظ سست و لغو احتراز می کرد معلقهء وی با این بیت آغاز میشود صلصل خواند همی شعر لبید و زهیر نارو راند همی مدح جریر و خثم منوچهری با : « اوفی دمنه لم تکلم بحومانه الدراج فالمتثلم خط ابن مقله و با حکمت زهیر با حفظ ابن معتز و با صحبت ابی منوچهری یکی همچون جمیل آمد دوم مانند بثینه سدیگر چون زهیر آمد چهارم چون ام اوفی منوچهری (دیوان چ دبیرسیاقی ص 133 ) رجوع به البیان و التبیین و امتاع و روضات و الموشح و - ( شدالازار و اعلام زرکلی و المعرب جوالیقی و عقد الفرید و المرصع و امتاع ص 494 و تاریخ گزیده و معجم المطبوعات شود ( 1 در معجم المطبوعات تاریخ فوت او 631 م ذکر شده است.