زور

[زَ] (ع اِ) میانهء سینه یا بر سوی آن تا هر دو شانه || جای با هم شدن اطراف استخوانهای سینه || زیارت کنندگان، یستوی فیه المذکر و المؤنث یقال: رجل زائر و قوم زور و نسوه زور و قد جاء رجل زور ایضاً؛ ای زائر (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد ||) شاخ خرما که برگ نیاورده باشد || مهتر (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد ||) خیال که در خواب آید (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد ||) عزیمت قوی (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) قوه العزیمه (اقرب الموارد ||) سنگی که در چاه کندن برآید و چاه کن شکستن آن نتواند و همچنان ظاهر بگذارد آن را (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).