زور

[زَ وَ] (ق، اِ) بمعنی زبر است که بالا باشد، چه در فارسی بای ابجد و واو بهم تبدیل می یابند (برهان) (آنندراج) زبر و بالا و زفر (ناظم الاطباء) بالا فوق زبر (فرهنگ فارسی معین) مرادف زبر یعنی بالا (فرهنگ رشیدی) زبر سر روی (یادداشت بخط مرحوم دهخدا): الاشراف؛ بر زور چیزی شدن (زوزنی، یادداشت ایضاً) المعالاه؛ بر زور چیزی نهادن (یادداشت، ایضاً ||) فتح فتحه زبر: النصب؛ اعراب زور (یادداشت بخط مرحوم دهخدا ||) چانه (ناظم الاطباء).