زنهارگیر
[زِ] (نف مرکب) امانت دار گیرندهء امانت کفیل : سه سالش پدروار از آن گاو شیر همی داد( 1) هشیار زنهارگیرفردوسی|| آنکه برای کسی امان می گیرد و یا مهلت می گیرد (ناظم الاطباء) ( 1) - نگهبان مرغزار که فرانک، فریدون را بدو سپرده بود.