زمزم

[زَ زَ] (اِخ) نام کتابی است از مصنفات زردشت (برهان) کتابی است از تصانیف زردشت (فرهنگ رشیدی) نام کتابی است از فقیر مؤلف گوید در این معنی ،« به زمزم همی گفت لب را ببست » : نیز گویند مصراع « است » مصنفات زردشت پیغمبر عجم و آن را تأمل است چه با معنی سوم یکی می نماید که آهسته به زمزم حرفی زد یا دعائی خواند و خاموش شد (از انجمن آرا) (از و هو (زردشت) » : آنندراج) فصل چهاردهم از کتاب مقدس زند (ناظم الاطباء) مسعودی در مروج الذهب چ قاهره ص 18 گوید نبی المجوس الذی اتاهم بالکتاب المعروف بالزمزمه عند عوام الناس و اسمه عندالمجوس بستاه (= اوستا) ظاهراً نظر به اینکه اوستا را به معنی زمزمه می خواندند، این نام بدان اطلاق شد (حاشیهء برهان چ معین) بدیهی است که این قول (قول مسعودی) اشتباه است چه هیچیک از بیست ویک نسک اوستای عهد ساسانی چنین نامی نداشته و امروز نیز هیچکدام از قطعات اوستا و هیچیک از دعاهای مزدیسنان بزبان پازند، چنین نامی ندارد همین اشتباه موجب شده است که فرهنگ نویسان ایرانی زمزم را نام کتابی از ( مصنفات زرتشت بدانند (مزدیسنا چ 1 ص 255.