زلالی

[زُ] (اِخ) خوانساری، شاعر ایرانی که در سال 1024 یا 1031 ه ق درگذشت وی مثنوی گوی و قصیده سرای آغاز قرن یازدهم شامل هفت مثنوی: آذر و سمندر، شعلهء دیدار، « سبعهء سیاره » هجری و معاصر شاه عباس اول است مجموعهء مثنویهای او به نام محمود و ایاز، میخانه، ذره و خورشید، سلیمان نامه، حسن گلوسوز است و منظومهء محمود و ایاز چند بار به طبع رسیده است (فرهنگ فارسی معین ج 5) رجوع به آتشکدهء آذر چ علمی ص 213 شود.