ابویزید
[اَ بو یَ] (اِخ) جلال الدین. صاحب حبیب السیر آرد: او پیوسته به اداء وظائف طاعات و روایت عبادات قیام و اقدام میکرد و بواسطهء رعایت احکام شریعت و متابعت سنت حضرت رسالت علیه افضل الصلوه و السلام والتحیه بمقامات بلند ترقی فرمود و در کفایت مهام فرق انام لوازم سعی و اهتمام مرعی داشتی و به هر کس از اهل اختیار در آن باب رجوع بایستی کرد بنفس خود با او ملاقات کردی و نقش خیرخواهی بر لوح ضمیرش نگاشتی همواره خوان ضیافت گسترده بودی و بجهت آینده و رونده طعامهای لذیذ ترتیب کردی در نفحات مسطور است که مولانا جلال الدین ابویزید را بحسب ظاهری پیری نبوده همانا اویسی بوده است و می گفته که هرگاه مرا مشکلی پیش می آید آنرا بی واسطه بروحانیت حضرت رسالت (ص) رفع می کنم تا آن مشکل آسان میشود. وفاتش در شب دوشنبهء دهم ذی قعدهء سنهء اثنی و ستین و ثمانمائه (862 ه . ق.) اتفاق افتاد و در قریهء بوران مدفون گشت و پادشاه پاک اعتقاد معزالسلطنه و الخلافه ابوالغازی سلطان حسین میرزا در ایام دولت خود بر سر مزارش عمارت عالی بنا کرد. اوقات حیات مولانا ابویزید از نود سال متجاوز بود. رجوع به حبط2 ص228 شود.
درگاه به پرداخت ملت برای ووکامرس
اتصال فروشگاه شما به شبکه به پرداخت ملت برای پرداخت آنلاین سریع و مطمئن با تمامی کارتهای عضو شتاب
مشاهده جزئیات محصول
