زرینه رود

می نامیدند و قریب 042 هزار گز طول دارد و از کوههای چهل چشمه و کردستان « جغتوچای » [زَرْ ری نَ / نِ] ((اِخ) آن را سابقاً سرچشمه می گیرد و پس از گذشتن از جلگهء میاندوآب در جنوب دریاچهء ارومیه وارد آن دریاچه می شود و آب آن بر خلاف همهء رودهائی که وارد دریاچهء مذکور میشود، شیرین است (از فرهنگ فارسی معین ج 5) نام رودی است که از پیش شهر مراغه در آذربایجان می گذرد و آنرا ترکان جغتو گویند و رودی نافع است (انجمن آرا) (آنندراج) رودی به آذربایجان غربی که بلوک ترجان و آغتاجی و مهاباد و قرای میاندوآب و قسمتی از آذربایجان شرقی را آب دهد (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) پائیز درآمد بر عزم قشلاق زرینه رود که مغولان آن را جغاتوتغاتو گویند به مراغه رفت (رشیدی).