زخمه
[زَ مَ] (ع اِ) (در تداول مردم مصر) قطعه ای پوست است که برای زدن بکار برند (از محیط المحیط) نوعی تازیانه را گویند (از المعجم الوسیط ||) زخمه السرج؛ (در تداول عامه) دستگیره ای است که کنار زین قرار دهند تا دلو از آن بیاویزند و بهنگام سوار شدن آنرا دست آویز کنند ج، زخمات (از محیط المحیط) (از قاموس عصری، عربی - انگلیسی).