زبیر

[زُ بَ] (اِخ) ابن عدی تابعی است (از منتهی الارب) (از آنندراج) ابن ابی حاتم رازی آرد: زبیربن عدی مکنی به ابوعدی، ایامی و قاضی ری است از انس، ابووائل، ابورزین، مصعب بن سعد، عون بن ابی جحیفه، ضحاک بن مزاحم و ابراهیم نخعی روایت دارد ثوری، مسعر، حجاج بن ارطاه، مالک بن مغول، قره بن خالد و بشربن حسین اصفهانی از او نقل حدیث کنند وی در ری آنجا که مسجد ابن ابرک صیرفی واقع است منزل میگزید وی در راه نیز گاه سواره و گاه پیاده بکار قضا میان مردم ری می پرداخت احمدبن حنبل و یحیی بن معین و دیگران او را ثقه خوانده اند (از کتاب الجرح و التعدیل ج 2 ص 579 و 580 ) ابن حجر آرد: ابن یاد و تاریخ وفات او را 121 ه ق ثبت کند و گوید: وی از عباد بود و نبات بن حنظله بر او نماز گزارد « ثقات » حبان او را در رجوع به تهذیب و الاصابه و المصاحف ص 185 شود.