زبیر

[زُ بَ] (اِخ) ابن عبدالله صحابی بود (از منتهی الارب) (آنندراج) زبیربن عبدالله کلابی در جاهلیت میزیست و گویند روزگار پیغمبر (ص) را نیز درک کرده است( 1) (از تاج العروس) ابن ابی حاتم رازی آرد: زبیربن عبدالله کلابی گوید: من پیروزی پارس را بر روم و پیروزی رومیان بر پارس و سپس غلبهء مسلمانان را بر پارس و روم بچشم خود دیدم و جملهء اینها در مدت 15 سال رخ داد وی از ابومریم( 2) عمروبن مرهء جهنی صحابی پیغمبر (ص) روایت دارد و فرزندش علاءبن زبیر و محمد بن عبدالله بصری از او روایت کنند (از الجرح و التعدیل ج 2 ص 579 ) و ابن حجر آرد: زبیربن عبدالله کلابی( 3) یعقوب بن سفیان وی را جزو آنان که درک صحبت رسول (ص) کرده اند یاد کرده و اما ابوعمر گوید: عصر جاهلی را درک کرد و تا روزگار خلافت عثمان زنده بود ولی دربارهء ملاقات او با پیغمبر (ص) چیزی نمی دانم ابوالحسن بن سمیع، زبیر را در طبقهء دوم و از تابعیان شام یاد کرده است( 4) (از الاصابه ج 2 ص 5) رجوع به تاریخ ابن عساکر و قاموس الاعلام ترکی و لسان المیزان شود ( 1) - مؤلف قاموس، او چنین است: ابومریم عن عمرو و این خطا است « الجرح و التعدیل » را صحابی خوانده و تردید نکرده است ( 2) - در نسخه ای از 3) - در نسخهء چاپی الاصابه ) ( است (از حاشیهء کتاب الجرح ج 2 ص 579 « عمروبن مرهء جهنی » خود کنیت « ابومریم » زیرا است و مورد اعتماد نیست ( 4) - ابن حجر در ضمن ترجمهء زبیر به مطالبی که ابن ابی حاتم نقل کرده نیز اشارت کند « کلاعی ».