زبیر
[زُ بَ] (اِخ) ابن اشیم اسدی پدر عبدالله است و عبدالله یکی از شاعران مشهور دوران اموی بود و در حدود 85 ه ق درگذشت ابوالفرج اصفهانی در ترجمهء عبدالله زبیر، شاعر معروف، شعری از او نقل کند که در آن شعر عبدالله از حضور خویش در نزد عثمان یاد کرده است، و این دلالت بر آن دارد که پدرش زبیر درک صحبت رسول (ص) کرده است (از الاصابه ج 1 ص 38 ) (از ( الاعلام زرکلی چ 2 ج 4 ص 218.