زبان باز
[زَ بامْ] (نف مرکب) کسی که با زبان چرب و نرم خود مقصود خود را حاصل میکند یا مردم را فریب میدهد (فرهنگ نظام) چاپلوس متملق چرب سخن چاخان لفاظ خالب (منتهی الارب) رجوع به زبان بازی و زبان بازی کردن و زبان آوری و خلابت شود.