زامیاد

[زامْ] (اِ) نام روز بیست و هشتم است از ماههای شمسی (برهان قاطع) (آنندراج) نام روز بیست و هفتم( 1) از هر ماه شمسی (غیاث اللغات) روز بیست و هشت است از ماههای شمسی و نیک است در این روز تخم کشتن و درخت نشاندن و عمارت کردن (فرهنگ جهانگیری) آقای دکتر معین در کتاب روزشماری در ایران باستان آرد: روز 28 به زامیاد نامزد است در اوستا زام و در پهلوی زمیک( 2) و در پارسی زمی بمعنی زمین و فرشته آن هر دو آمده (روزشماری ص 62 ) و در ص 65 از آن کتاب آرد: ابوریحان بیرونی نام این روز را در فهرست روزهای ایرانی زامیاد و در سغدی رام جید( 3) و در خوارزمی، راث یاد کرده زرتشتیان این روز را رامیاد خوانند -انتهی : چون زامیاد نیاری ز می تو یاد زیرا که خوشتر آید می روز زامیاد خاصه بپادشاه ملک ارسلان که چرخ هرگز نداشت چو او هیچ شاه یاد مسعودسعد و رجوع به مزدیسنا و تأثیر آن در ادب پارسی و یشتها و خرده اوستا از یشتهای ن ل: رام حید (ذیل کتاب روزشماری در ایران باستان بقلم دکتر معین) - (zamik (3 - ( اوستا شود ( 1) - کذا! ( 2.