ریک
(صوت) ریگ کلمهء تحسین به معنی ویحک؛ یعنی ای نیکبخت (از شرفنامهء منیری) (از برهان) (ناظم الاطباء) ای خوشا ندای خوشبختی (از فرهنگ لغات ولف) به معنی ندای خوشبختی یعنی ای خوشبخت، نوشته اند مأخذ کلمه معلوم نیست نلدکه مستشرق آلمانی تصور می کند ویک بوده و تصحیف شده صاحب انجمن آرا گفته ویحک عربی است که ویک شده بعد واو به راء خوانده شده، در فرهنگ شاهنامهء عبدالقادر بغدادی و بعضی چاپهای دیگر شاهنامه هم ویک ضبط است (فرهنگ لغات « ریک » بفتح اول) عربی را ) « ویک » شاهنامه) علامهء فقید محمد قزوینی گوید: از این تفسیر واضح می شود که مؤلف ظاهراً خوانده و آن را فارسی تصور کرده (از حاشیهء برهان چ معین) : سخن گفتن خوب و گفتار نیک نگردد کهن تا جهان است و ریکفردوسی اگر شاخ برخیزد از بیخ نیک تو با شاخ تندی میاغاز ریک( 1)فردوسی - ریک یافتن؛ شادمانی و نیک بختی یافتن : بجز شادمانی و جز نام نیک از این زندگانی نیابی تو ریکفردوسی رجوع به ویک شود ( 1) - ن ل: لیک صحیح ریک است به ( معنی بخت و طالع (شاهنامهء چ بروخیم ج 2 ذیل ص 316.