ریع

[رَ] (ع اِ) اول هر چیزی و افضل آن (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد ||) اول جوانی (دهار ||) روشنی چاشت و خوبی درخش آن (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء ||) جواب، گویند: لیس له ریع؛ ای جواب (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء ||) جنبش و درخش سراب (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) اول سراب (دهار ||) ترس و بیم (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد ||) فزونی آستین زره (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد ||) فزونی هر چیزی مانند خمیر آرد و جز آن (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از و « آرد ری می کند » : اقرب الموارد) افزونی و برکت و گوالیدگی (ناظم الاطباء) نماء زیادت فضل گوالش عوام به غلط گویند صحیح آن ریع است افزونی وزن آرد چون نان کنند افزونی وزن برنج چون پلاو سازند و جز آن: این آرد هرمنی نیم من ریع دارد (یادداشت مؤلف) دخل (نصاب الصبیان) (یادداشت مؤلف) نمو کردن بالا آمدن برآمدگی (خمیر، برنج پخته و مانند آن) (فرهنگ فارسی معین) گاه این افزونی دربارهء حاصل و غله نیز بکار رود و بر زمینی که کشت آن حاصل بیشتر دهد نیز اطلاق شود : ریعی دارد چنانکه از یک من تخم هزار من دخل باشد (فارسنامهء ابن بلخی ص 135 ) زمین آن جایگاه ریعی نیکو و از همه گونه میوه ها باشد (فارسنامهء ابن بلخی ص 148 ) هوای این ناحیت سردسیر معتدل است و غله ریعی عظیم دارد (فارسنامهء ابن بلخی ص 128 ) ریع حشمت زمین دولت را حاصل از دست ابروار تو بادمسعودسعد تو چه کردی جهد کان با تو نگشت تو چه کاریدی که نامد ریع کشتمولوی جز پشیمانی نباشد ریع او جز خسارت پیش نارد بیع اومولوی در توکل هیچ نبود احتیاج فارغی از نقص ریع و از خراجمولوی - ریع دادن؛ افزون شدن گوالش یافتن فزون گشتن ثمر دادن : تخم از من گیر تا ریعی دهد با پَرِ من پر که تیر آن سو جهدمولوی || برج کبوتران (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ||پشتهء بلند (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) تل (اقرب الموارد) جای بلند کوه (دهار).