ریاض

(اِخ) همدانی (یا بروجردی) میرزا محمدجعفر از گویندگان و علمای ریاضی و موسیقی قرن سیزدهم هجری بود و بسال 1268 ه ق درگذشت ابیات زیر از اوست: هرکه را پیشه کمال است و بضاعت هنر است غالب آن است که با ساده رخانش نظر است راستی هر که ندارد سر سودای بتان بحقیقت حیوان است و به صورت بشر است نهان اگر تو ز چشم امیدوار منی بدین خوشم که ( تو در خاطر فکار منی چنان به یاد تو مستغرقم که پنداری نشسته در بر و آسوده در کنار منی (از مجمع الفصحا ج 2 ص 147 رجوع به فرهنگ سخنوران شود.