روق

[رَ] (ع ص، اِ) شاخ ج، اَرواق (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) شاخ ستور (دهار) سرون (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد ||) پاره ای از شب || طرف پایین خانه (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد ||) آغاز جوانی (از ناظم الاطباء) (آنندراج) (منتهی الارب) (از دهار) آغاز و رونق جوانی (از اقرب الموارد ||) اول هر چیزی (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) اول هر چیزی در حسن (مهذب الاسماء ||) عمر و زندگانی و از آن است: فلان اکل روقه؛ یعنی کلانسال گردید تا همهء دندانهای وی بریخت (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء ||) اسب نیکوخلقت (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (آنندراج) اسب نیک آفرینش که بیننده را بشگفت آورد (از اقرب الموارد ||) پرده (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد ||) پرده ای که در زیر آسمان خانه کشند (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج ||) جای صیاد (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد ||) کاشانه و پیشخانه (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) رَواق (اقرب الموارد ||) دلاوری که کسی با او نتواند درافتد (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد ||) خرگاه: حین ضرب الشیطان روقه و مد اطنابه (حدیث) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (منتهی الارب) خرگاه (آنندراج) خیمه (دهار ||) جثه و بدن (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) جثه (اقرب الموارد ||) باران (المنجد||) دوستی بی آمیغ (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) دوستی خالص (از اقرب الموارد ||) بدل چیزی || شگفت از چیزی (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج ||) جماعت (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد ||) نزع و کشش (منتهی الارب) (ناظم الاطباء ||) عزم مرد و کار و همت او (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد ||) مهتر (منتهی الارب) (آنندراج) سید (اقرب الموارد ||) صاف و بی آمیغ از آب و جز آن (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از اقرب الموارد) پالوده (شرفنامهء منیری ||) خوش آیند از هر چیز (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ||روق الفرس؛ نیزه ای که سوار آنرا میان دو گوش اسب دراز کرده باشد (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از آنندراج).