رمه

[رِمْ مَ] (ع اِ) استخوان پوسیده (منتهی الارب) استخوانهای پوسیده (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغه) ج، رِمَم، رِمام و یقال: الله یحیی الرمم؛ ای العظام البالیه (اقرب الموارد ||) مورچهء پردار (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (متن اللغه ||) کرمک چوبخوار (منتهی الارب) جانوری چوبخوار (از اقرب الموارد) در بعضی از لهجه ها بمعنی جانور چوبخوار( 1) است (از متن اللغه) موریانه || خاک نمناک || مغز استخوان (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ( 1) - اَرَضه، و هو دویبه تأکل الخشب (متن اللغه).