رملی
[رَ] (اِخ) احمدبن احمدبن حمزه، مکنی به ابوالعباس و ملقب به شهاب الدین از اکابر علمای شافعی در قرن دوازدهم و شاگرد قاضی زکریا بود و از طرف استاد خود برای تدریس و فتوی و اصلاح کتابهای وی اجازه داشت وی بسال 957 ه ق درگذشت از - تألیفات اوست: 1- حاشیهء روض المطالب در فقه شافعی چ مصر 2- شرح صفوه الزبد در فقه 3- منظومه الستین در فقه حنفی 4 فتح الجواد بشرح منظومه ابن العماد المعفوات چ قاهره (از ریحانه الادب ج 2) و رجوع به معجم المطبوعات شود.