رمق
[رُ مُ] (ع ص، اِ) درویشان که روزگار را به اندک معیشت گذارند جِ رامِق و رَموق (منتهی الارب) فقیرانی که به اندک مایه از معیشت اکتفاء کنند (از اقرب الموارد) (از متن اللغه ||) بدخواهان (منتهی الارب) حاسدان (از اقرب الموارد) (از متن اللغه) حسودان || اندکی از مایهء زندگی (از متن اللغه).