رمانتیک

[رُ] (فرانسوی، ص)( 1) از کلمهء رمان فرانسوی و مراد سبکی است در نویسندگی که مربوط به مسیحیت و ادبیات قرون وسطی و مخالف مکتب کلاسیک قدیم است در این سبک نویسنده در بیان تخیلات و تجسم افکار خود آزادی کامل دارد (از فرهنگ وبستر) کلمهء رمانتیک که از قرن هفدهم در انگلستان در مورد تعبیرات شاعرانه به کار می رفت از سال 1676 م وارد فرانسه شد و افسانه ای) به کار برده می شد و تا سال 1775 به معنی )Romanesque خیال انگیز) و )Pittoresque مدتی مترادف با امروزی به کار نرفت در آن تاریخ کلاسیکها که بازارشان از رونق افتاده بود این کلمه را برای ریشخند کردن طرفداران رمانتیسم به کار می بردند اما نویسندگان جدید این کلمه را قبول کردند و آن را با کمال افتخار بر زبان راندند رمانتیسم که از اواخر قرن هیجدهم در انگلستان به وجود آمده بود، بعداً به آلمان رفت و پس از مدتی یعنی در سال 1830 وارد فرانسه و ایتالیا و اسپانیا گردید و تا سال 1850 بر ادبیات اروپا حاکم بود اصول مکتب رمانتیک: مکتب رمانتیسم برخلاف کلاسیسم مکتب بسیار پیچیده و آشفته ای است رمانتیکها اغلب دربارهء مکتب خود آراء مغایری دارند و اصولی که آنها را با هم متحد ساخته است نامفهوم و و آمیزش انواع « جمع اضداد » اغلب متضاد است ا و شلگل پیشوای رمانتیسم آلمان معتقد است که ادبیات رمانتیک عبارت از ذوق رمانتیک، طبیعت و هنر، شعر و نثر، جد و هزل، خاطره و پیشگوئی، » : روشهای مختلف ادبی است این نویسنده می گوید اینک مقایسه ای « عقاید مبهم و احساسات زنده، آنچه آسمانی و آنچه زمینی است و سرانجام زندگی و مرگ را در هم می آمیزد بین دو مکتب کلاسیسم و رمانتیسم: 1 - کلاسیکها بیشتر ایدآلیست هستند یعنی در هنر می خواهند فقط زیبائی و خوبی را شرح و بیان کنند و حال آنکه رمانتیک ها می کوشند گذشته از زیبائی، زشتی و بدی را نیز نشان دهند 2 - کلاسیکها عقل را اساس شعر کلاسیک می دانند و حال آنکه رمانتیک ها بیشتر پابند احساس و خیالپردازی هستند 3 - کلاسیکها شخصیت ها و الهام آثار خویش را از هنرمندان یونان و روم قدیم می گیرند و حال آنکه رمانتیکها از ادبیات مسیحی قرون وسطی و رنسانس و افسانه های ملی کشورهای خویش الهام می گیرند در عصر رمانتیک بیشتر به شکسپیر استناد می شود 4 - کلاسیکها بیشتر طرفدار وضوح و قاطعیت اند و حال آنکه رمانتیک ها پای بند جلال و رنگ و منظره 5 - برنامهء رمانتیک ها برنامهء مبارزه است و روش آنها به کلی منفی است بعقیدهء آنها قیودی که در ادبیات رواج یافته مانع آزادی فکر و بیان شده است از این رو رمانتیک ها همهء قواعد و دستورهای کلاسیک را در هم شکسته و دور انداخته اند، یعنی رمانتیسم همانطوری که ویکتور هوگو در مقدمهء نمایشنامهء است (نقل به اختصار از کتاب مکتبهای ادبی تألیف رضا سیدحسینی) و « آزادی خواهی در هنر » 2)می گوید، عبارت از )« ارنانی » Romantique (2) - Hernani - ( نیز رجوع به همان کتاب و رئالیسم و ضدرئالیسم تألیف میترا شود ( 1.