رقیه

[رُ قَیْ یَ] (اِخ) رقیه نام دختر آن حضرت (ص) (ناظم الاطباء) نام دختر نبی (ص) (منتهی الارب) نام دختر رسول (ص) و رقیه نوشته (غیاث اللغات) (آنندراج) دختر حضرت رسول (ص) از « قاف » تصغیر رَقیَه باشد از مأخذ ترقی و ارتقاء و بعضی به کسر خدیجه و زوجهء عثمان که از حضرت زینب کوچکتر و از حضرت ام کلثوم بزرگتر بود حضرت رقیه و حضرت ام کلثوم نخست 111 ) ابولهب و زنش / قرآن 1 ) « تبت یدا ابی لهب » بودند پس از نزول آیهء شریفهء « عتیبه » و « عتبه » نامزد دو پسر ابولهب بنامهای پسران خود را از ازدواج با رقیه و ام کلثوم بازداشتند از اینرو بعدها رقیه بهمسری عثمان درآمده و با وی به حبشه مهاجرت کرد و در آنجا پسری بدنیا آورد که وی را عبدالله نامیدند ولی او پس از مرگ رقیه در شش سالگی بسال چهارم هجری قمری درگذشت و خود رقیه پس از بازگشت از حبشه در مدینه بیمار شد و بسال دوم هجری قمری دار فانی را وداع گفت و عثمان پس از وی با ام کلثوم دختر دیگر حضرت ازدواج کرد و بدین سبب لقب ذوالنورین گرفت (از قاموس الاعلام ترکی ج 3) یکی از چهار دختر پیغامبر اسلام (ص) از خدیجه وی به ازدواج عثمان بن عفان درآمد و در سفر به حبشه همراهش بود سپس رقیه با پدر خود به مدینه مهاجرت کرد و مریض شد و درگذشت ( 2 ه ق = 624 م) (فرهنگ فارسی معین) رسول را سه پسر بود از خدیجه: قاسم و طیب و طاهر، و چهار دختر رقیه و فاطمه و ام کلثوم و زینب (قصص الانبیاء ص 216 ) از وی [از خدیجه] هشت فرزند [حضرت رسول] بود چهار پسر: قاسم، طاهر و طیب و عبدالله ، و چهار دختر: زینب، رقیه و ام کلثوم، و فاطمه (مجمل التواریخ و القصص ص 262 ) رجوع به تاریخ گزیده چ کمبریج ص 141 و 35 و 158 و 192 و عقد الفرید ج 3 ص 146 و ج 5 ص 7 و 42 و ج 7 ص 97 و 518 و الاعلام زرکلی چ ، امتاع الاسماع ج 1 ص 20 و 48 و 49 و 94 و 183 و حبیب السیر چ خیام ج 1 ص 311 و 430 و 431 و 519 جدید ج 3 شود.