رقیت
[رِقْ قی یَ] (از ع، اِمص) بندگی و غلامی و عبودیت (ناظم الاطباء) بندگی کردن و غلامی نمودن (غیاث اللغات) بندگی غلامی عبودیت در عربی بدین معنی رِقّ آمده است (فرهنگ فارسی معین) : کیست مولی آنکه آزادت کند بند رقیت ز پایت برکندمولوی.