رفیعی
[رَ] (اِخ) یکی از گویندگان نامی ترک و از پیروان فرقهء حروفیه و شاگرد نسیمی شاعر است که بسبب داشتن عقیدهء حروفیه وی را (نسیمی را) بسال 820 ه ق در شهر حلب پوست کندند رفیعی مؤلف کتاب بشارت نامه می باشد (از تاریخ ادبی ایران تألیف ادوارد براون ج 3 ص 507 و 399 ) رجوع به تاریخ شعر عثمانی ج 1 ص 338 و 336 شود.