رفعت
[رِ عَ] (اِخ) یا رفعت نهاوندی میرزا مصطفی پسر علی محمد بیگ از گویندگان قرن سیزدهم هجری قمری بود بیت زیر از اوست: ( گریبان چاک و بر سرخاک و بردل دست و در گل پا میان عاشقان احوال من دارد تماشایی (از مجمع الفصحاء ج 2 ص 135 رجوع به فرهنگ سخنوران و حدیقه الشعرا نسخهء خطی کتابخانهء سلطان القرایی و گنج شایگان ص 189 و 190 شود.