رفتگر
[رُ گَ] (ص مرکب)( 1) مأمور تنظیف (لغات فرهنگستان) جاروب کش (فرهنگ رازی) سپور که بر عمل جاروکشی و رفتن - ( معابر عام گمارده شده است مأمور شهرداری که خیابانها و کوچه ها را جاروب و تمیز کند (فرهنگ فارسی معین) ( 1 Boueur.