رغیب
[رَ] (ع ص) مرد بسیارخوار (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (دهار) پرخوار اکول اکال || شتر بسیارشیر بسیارنفع ج، رِغاب || حریص و آزمند (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) آزمند آزور حریص طامع طماع (یادداشت مؤلف) رغبت کننده (غیاث اللغات ||) فراخ شکم از مردم و جز آن (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) فراخ شکم (مهذب الاسماء) فراخ درون (یادداشت مؤلف ||) سیف رغیب؛ تیغ بسیارآب عریض رخسار || حوض رغیب؛ حوض فراخ کذلک سقاء رغیب؛ مشک فراخ (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) واسع پهناور فراخ (یادداشت مؤلف ||) وادٍ رغیب؛ رودبار کلان و فراخ بسیارآب بردار (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج).