رعیت نواز

[رَ عی یَ نَ] (نف مرکب)نوازنده و مهربانی کننده به رعایای خود (از ناظم الاطباء) رعیت نوازنده رعیت دوست پادشاه یا مالکی که رعایای خود را دوست داشته باشد (یادداشت مؤلف) : از سر بیدادگری گشت باز دادگری گشت رعیت نوازنظامی چو دیدند شه را رعیت نواز ز بیداد دارا گشادند رازنظامی قوی رای و روشندل و سرفراز به هنگام سختی رعیت نوازنظامی از من بگوی شاه رعیت نواز را منت منه که ملک خود آباد می کنیسعدی.