رعی

[رَعْیْ] (ع مص) چرانیدن (ترجمان القرآن جرجانی) (غیاث اللغات) (منتهی الارب) (دهار) (مصادر اللغهء زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) به چرا بردن [ گوسفندان و مانند آنها را ] (از فرهنگ فارسی معین) مصدر به معنی رعایه (ناظم الاطباء) چراندن چرانیدن شبانی (یادداشت مؤلف) : فعودوا الی ارضکم فی الحجاز لاکل الضباب و رعی الغنمابونواس علم موسی وار اندر رعی خود او بجا آرد به تدبیر خردمولوی || چریدن (منتهی الارب) (آنندراج) (از ترجمان القرآن جرجانی) (از غیاث اللغات) (مصادر اللغهء زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) (لازم و متعدی است) (از منتهی الارب) رجوع به رعایه شود || نگاهبانی (غیاث اللغات از منتخب اللغات و لطائف اللغه) نگاه داشتن حق کسی را رعوی (منتهی الارب) نگه داشتن (مصادر اللغهء زوزنی) (از اقرب الموارد) - رعیاً لک؛ خدا نگاهدار تو باد (از یادداشت مؤلف) خدا حافظ تو باد، مفعول مطلق است (از اقرب الموارد) مفعول به است برای فعل محذوف بتقدیر: اسأل الله رعیاً لک (از المنجد ||) چشم داشتن غروب نجوم را (منتهی الارب) (از اقرب الموارد).