رضی
[رَ] (اِخ) رضی شاطبی یا رضی انصاری یا رضی الدین شاطبی محمد بن علی بن یوسف انصاری شاطبی نحوی لغوی، ملقب به رضی الدین و معروف به رضی و مکنی به ابوعبدالله، در فن لغت امام عصر خود بود و در قاهره بر دیگران تقدم داشت و حاشیه ای بر صحاح جوهری نوشت و آن را تکمیل کرد و در سال 686 ه ق در قاهره درگذشت ابوحیان در مرثیهء او گفته است: راح الرضی الی روح و ریحان فلیهنه ان غدا جاراً لرضوان وافی الجنان فوافاها مزخرفه بحقها الاهل عن حور و ولدان او غیر از شاطبی رضی الدین » قاری است (از ریحانه الادب ج 2) رجوع به شاطبی (محمدبن علی بن یوسف) و روضات الجنات ص 287 و مادهء در حبیب السیر چ سنگی تهران ج 2 ص 45 شود « محمد بن علی.