رضوی
[رَ / رِ ضَ وی ی / وی] (از ع، ص نسبی) منسوب به رَضْ وی که کوهیست به مدینه (منتهی الارب ||) منسوب به رَضیّ، مانند صفی و صفوی (از نشریهء دانشکدهء ادبیات تبریز سال 1 شمارهء 5 ||) در عرف فارسی زبانان منسوب به رضا را گویند اگرچه است ولی اغلب به فتح تلفظ کنند « ر» است (از یادداشت مؤلف) در نسبت به رضا نیز مانند ربوی به کسر « ر» صحیح آن به کسر (از نشریهء دانشکدهء ادبیات تبریز سال 1 شمارهء 5 ||) منسوب به حضرت رضا امام هشتم شیعیان (یادداشت مؤلف) منسوب است به رضا که لقب حضرت علی بن موسی است (از انساب سمعانی) - آستان (آستانهء) رضوی، آستان قدس -رضوی؛ مراد از بارگاه و حرم و املاک حضرت رضا علیه السلام (یادداشت مؤلف) - سید رضوی؛ سیدی که از اولاد امام رضا باشد (یادداشت مؤلف) - مشهدی رضوی؛ مردم شهر مشهد (یادداشت مؤلف ||) یکی از گوشه های شور (فرهنگ فارسی معین).