رضا

[رِ] (اِخ) یا رضا واعظ همدانی، حاجی میرزا رضا واعظ همدانی پسر حاجی میرزا علی نقی یکی از مشایخ ارشاد و نوهء حاجی ملا رضا متخلص به کوثر از مشایخ نامی عهد فتحعلی شاه بود که یکی از وعاظ نامی و بانفوذ تهران در اواخر دورهء ناصرالدین شاه بشمار است و در اغلب مجالس وعظ و روضهء آن عصر حتماً یکی از وعاظ بود که رجال و درباریان و تقریباً همهء خواص و عوام با اشتیاق در پای منبر او گرد می آمدند او در سخنوری تعبیرات خاصی داشت و در آخر عمر خود در مجالس وعظ بغایت نزدیک بودن ظهور امام زمان را تصریح می کرد و می گفت که بسیاری از حاضرین مجلس آن حضرت را درک خواهند کرد وی روز پنجشنبه چهاردهم ربیع الاول 1318 ه ق در تهران درگذشت و در زاویهء حضرت عبدالعظیم به خاک سپرده شد (از وفیات ( معاصرین به قلم محمد قزوینی، مجلهء یادگار سال 3 شمارهء 10.