رضا

[رِ] (اِخ) میرزا رضای کرمانی که ناصرالدین شاه را در روز جمعه هفدهم ذیقعدهء سال 1313 ه ق در حرم حضرت عبدالعظیم به ضرب شش لول کشت، پسر ملا حسین عقدایی و از مریدان متعصب سیدجمال الدین افغانی بود وی اهل کرمان بود و در تهران به شغل دستفروشی اشتغال داشت و سالها به تهمت دروغ بابی بودن در سیاه چالها محبوس بود تفصیل احوال او و علل و اسبابی که وی را به قتل ناصرالدین شاه برانگیخت در ضمن بازجویی بوسیلهء خود و بستگان او بیان شده که همگی در روزنامهء هفتگی صور اسرافیل از شمارهء 9 مورخهء 28 جمادی الَاخر 1325 ه ق تا شمارهء 17 مورخهء 24 شوال همان سال چاپ شده است و قسمت « انقلاب ایران » استنطاق خود او نیز تماماً در تاریخ بیداری ایران تألیف مرحوم میرزا کاظم کرمانی و ترجمهء انگلیسی آن در کتاب تألیف ادوارد براون چاپ گردیده است دو ماه و اندی پس از جلوس مظفرالدین شاه به تخت سلطنت میرزا رضا را در صبح روز پنجشنبه دوم ماه ربیع الاول سال 1314 ه ق در میدان مشق طهران به دار آویختند و دو سه روز همچنان به دار بود و مردم از همه جا به تماشا می آمدند و با مراقبت قراولان از فاصلهء معین بدان نگاه می کردند مجلس ترحیم و چله برای وی نشد تنها شب چهلم و سالگرد او حاجی شیخ هادی نجم آبادی با دو سه نفر مخفیانه مجلسی ترتیب داد میرزا رضا پسری به نام تقی داشت که پس از مرگ پدر در دکان نانوایی تفتونی شاطری می کرد و مردم دسته دسته بدانجا آمده و او را بنام پسر قاتل شاه شهید به یکدیگر نشان ( می دادند (از وفیات معاصرین بقلم محمد قزوینی، مجلهء یادرگار سال 3 شمارهء 10.