رضا
[رِ] (اِخ) یا رضای قزوینی، میرزا رضا از گویندگان و ندیمان شاه عباس بود رباعی زیر او راست: آنم که ضعیف و خسته تن می آیم جان بسته به تار پیرهن می آیم مانند غباری که بپیچد بر باد پیچیده به آه خویشتن می آیم (از قاموس الاعلام ترکی) و رجوع به صبح گلشن ص 176 و فرهنگ سخنوران شود.