رشیدی
[رَ] (اِخ) احمدبن عبدالرزاق بن محمد بن محمد بن احمد، مشهور به مغربی رشیدی او مردی فاضل و دانشمند و صاحب فصاحت و بلاغت و از فارغ التحصیلان دانشگاه الازهر مصر بود و در علوم عقلی و نقلی نظیر نداشت پس از بازگشت از مصر در زادگاه خود رشید به تدریس و تألیف پرداخت و پیشوای شافعیان شد وی به سال 1096 ه ق در رشید درگذشت از تألیفات اوست: حاشیه ای بر شرح منهاج شمس الدین رملی که در سال 1086 ه ق تألیف آن را به پایان رساند (از معجم المطبوعات مصر ج 1) و رجوع به اعلام المنجد و اعلام زرکلی شود.